Współczesne systemy edukacji, w miejsce wspierania uczniów w procesie poznania oraz rozwoju, skupiają się głównie na ocenach i wynikach egzaminacyjnych. Tymczasem szkoła powinna przede wszystkim zapewniać swoim podopiecznych pomoc w optymalnym wykorzystaniu reprezentowanych przez nich zasobów. Rozwiązaniem mogłaby być klasometria – praktyczny i skupiony na osobach sposób obserwacji oraz wykorzystania efektów bieżącej analizy osiągnięć każdego ucznia. Odpowiedzialny nie tyle za pokazanie co uczeń umie i potrafi, ale czego i w jaki sposób korzystając z własnego potencjału może dokonać.