Od osamotnienia do samotności, czyli o kondycji współczesnego człowieka

Samotność – znak czasów? Od zawsze była interpretowana jako część ludzkiej egzystencji. Wzbudzała zainteresowanie myślicieli, artystów a wraz z rozwojem nauk szczegółowych – także naukowców. Jednakże obserwacja stylu życia współczesnego człowieka każe pytać o nią jeszcze bardziej wyraźnie i głośno niż to miało miejsce wcześniej. Dlaczego w dzisiejszych czasach jej doświadczanie stało się tak powszechne? Gdzie tkwią przyczyny tego doświadczenia i do czego nas ono prowadzi? Czy możemy to zmienić, a jeśli tak, to na jakiej drodze?