Czy dobro to cecha wrodzona? Naturalny kompas postępowania wbudowany w mózg, który pozwala ludziom jako „zwierzętom stadnym” współistnieć i współdziałać z innymi. A może to, że w różnych kulturach piętnuje się – choć nie bezwarunkowo – np. zabójstwo i kradzież, to efekt działania siły wyższej obdarowującej nas sumieniem? Niezależnie, jaką interpretację przyjmiemy, kluczowa w wybieraniu i czynieniu dobra jest empatia, czyli zdolność do współodczuwania tego, co przeżywają inni.