Gdy inni mówią nam to, co chcemy usłyszeć, zwykle czujemy się zaspokojeni i mamy fałszywe przeświadczenie, że „wszystko idzie zgodnie z planem”. Po pewnym czasie jednak stajemy przed konfrontacją ze smutną rzeczywistością, w której zamieniliśmy szczere i satysfakcjonujące relacje na kompulsywnie komplementujące się towarzystwo, w którym brak wzajemnego wsparcia i autentycznej, wzajemnej troski. Ostatecznie dostrzegamy, że każdy dba wyłącznie o swoje partykularne interesy.