Dlaczego edukacja historyczna ma znaczenie?

Edukacja historyczna stanowi wyzwanie dla nauczycieli, którzy muszą przekonać uczniów, że historia jest istotna. Jeśli chcemy, aby młodzi ludzie potrafili oddzielić opinie od faktów i wyrobić sobie własne zdanie na dany temat, muszą mieć możliwość zgłębiania dziejów swojego narodu.

Historia lubi się powtarzać

Jedno z wielu twierdzeń na temat przydatności tego przedmiotu głosi, że uczymy się historii po to, aby unikać błędów poprzednich pokoleń. Trudno nie zgodzić się z taką retoryką, aczkolwiek nie jest to jedyny powód, dla którego warto poświęcić się zgłębianiu losów własnego narodu.

Zobacz też:

Pedagodzy zdają sobie sprawę, jak ważne jest poznawanie własnych dziejów jako formy utrwalania tożsamości i przynależności do ojczystego kraju. Uczniowie muszą zrozumieć, że nauka ta nie ogranicza się wyłącznie do zapamiętywania dat. Konieczne jest wyjaśnienie przyczyn i skutków omawianych wydarzeń. Zapamiętanie dat rozbiorów Polski samo w sobie nie jest najważniejsze. Konieczne jest dokładne wyjaśnienie, jak doszło do tego, że Polska na 120 lat zniknęła z mapy Europy. Równie istotne jest znalezienie odpowiedniego odniesienia do współczesności, aby uświadomić młodemu pokoleniu, że „historia lubi się powtarzać”. Nauka historii Polski często pomija pozytywne aspekty losów ojczyzny. W kontekście rozbiorów warto uświadomić uczniom, że gdyby nie wysiłek kilku pokoleń naszych przodków, dzisiaj nie byłoby Polaków jako narodu.

Uczniowie potrzebują nabyć umiejętność krytycznego myślenia, aby móc analizować takie wydarzenia i umieścić je w szerszym kontekście. Dzięki temu będą mogli zaangażować się w debaty na temat sprawiedliwości społecznej i docenić, dlaczego dla Polaków wolność ma szczególne znaczenie. 

Wiedza historyczna kształtuje również relacje między sąsiadującymi narodami. Przykładem są stosunki między Polakami a Ukraińcami w kontekście rzezi wołyńskiej. Brak odpowiedniej wiedzy na temat przyczyn tego wydarzenia powoduje narastanie niechęci wśród Polaków względem Ukraińców. Dlatego edukacja powinna wspierać krytyczne myślenie i umiejętność wnioskowania na podstawie źródeł.

Biczowanie narodu

Nauka historii własnego kraju wzmacnia poczucie przynależności narodowej. Bez tego narażamy się na ponowne zniknięcie z map świata. Różnica polega na tym, że zaniedbanie nauki historii może być bezpowrotne. Jeśli uciskany naród zna swój język i historię, to szansa na przetrwanie jest duża. Jeśli natomiast na własne życzenie porzucamy poznawanie swojej przeszłości, to stajemy się pozbawioną kolorytu masą, która idealnie wtapia się w ramy współczesności, pozbawiając się przy tym własnej tożsamości. Porzucenie nauki o własnej przeszłości skazuje więc społeczeństwo i cały naród na zapomnienie i przejście na przysłowiowy „śmietnik historii”.

To może cię również zainteresować: