Nadwrażliwość może być oznaką geniuszu. To naturalne powiązanie

Wysokie IQ a inteligencja emocjonalna dzieci

Czy wyjątkowo bystre dzieci mogą mieć też nietypowe problemy, takie jak nietolerancja metek w ubraniach, nadwrażliwość na hałas czy drażniące zapachy? Okazuje się, że tak – i zdarza się to znacznie częściej, niż mogłoby się wydawać. Takie reakcje mogą być powiązane z wyjątkowo wysokim ilorazem inteligencji. Dzieci o IQ powyżej 130 nie tylko szybciej analizują i myślą, ale często również znacznie intensywniej odbierają bodźce zmysłowe. Ta wrażliwość może być powiązana z rozwijającą się inteligencją emocjonalną dzieci. To ona sprawia, że jeszcze silniej reagują na otaczający je świat.

To właśnie silne przeżywanie i wyostrzone reakcje zmysłowe mogą świadczyć o rozwoju ich inteligencji emocjonalnej. Ich układ nerwowy dzieci pracuje na wyższych obrotach. Rejestrują one więcej, szybciej przetwarzają emocje i potrafią odczytywać niuanse, których inni nie zauważają.

Dla jednych światło jarzeniówki to po prostu światło. Jednak dla dzieci z nadwrażliwością może być ono nie do zniesienia. Zapach perfum w autobusie, szorstka koszulka, dźwięk zamykanych drzwi. To wszystko to może prowadzić do przebodźcowania. I choć często błędnie interpretowane jest to jako rozdrażnienie lub „humory”, w rzeczywistości wynika z tego, jak działa ich mózg. Nadpobudliwość zmysłowa, czyli sensory overexcitability (OE), coraz częściej opisywana jest jako naturalna cecha dziecka o wysokim IQ i rozwiniętej inteligencji emocjonalnej.

Polecamy: Czym wyróżniają się ludzie z wysokim IQ? Poznaj 7 nietypowych zachowań geniuszy

Nadwrażliwość zmysłowa a inteligencja emocjonalna dzieci

Pojęcie nadpobudliwości zmysłowej wprowadził polski psycholog Kazimierz Dąbrowski. Wyróżnił pięć obszarów tzw. intensywności – emocjonalną, wyobrażeniową, intelektualną, psychomotoryczną i zmysłową. Często współwystępują one u osób szczególnie uzdolnionych. Według niego to właśnie intensywność przeżyć świadczy o potencjale rozwojowym jednostki. A ten potencjał obejmuje także inteligencję emocjonalną dzieci, która pozwala im rozumieć swoje stany wewnętrzne, ale też mocniej odczuwać otoczenie.

Dzieci z wyostrzonymi zmysłami często mają trudności z koncentracją w głośnych salach, łatwo się rozpraszają wśród bałaganu, unikają ostrych smaków lub nie znoszą metek w ubraniach. Te zachowania są naturalnym przejawem ich neurotypowości i często idą w parze z rozwiniętą inteligencją emocjonalną dzieci – zdolnością do interpretowania własnych emocji oraz odczytywania emocji u innych. To sprawia, że są bardziej świadome i bardziej podatne na napięcie emocjonalne, ale też – bardziej empatyczne.

Jak wspierać dzieci ze zmysłową nadpobudliwością?

Wielu dorosłych nie zdaje sobie sprawy, że intensywne reakcje dziecka mogą wynikać z przeciążenia zmysłów. W artykule, który ukazał się w portalu Psychology Today czytamy, że 

„Jeśli bodziec jest uciążliwy lub rozpraszający dla dziecka, podejmij kroki w celu usunięcia lub ograniczenia zakłóceń. Na przykład, zamiast traktować frustrację dziecka jako przesadną reakcję. Zamiast tego usuń, ogranicz lub oddal rozpraszające bodźce”.

Autorka artykułu wspomina również, że dzieci z nadpobudliwością zmysłową potrzebują otoczenia, które minimalizuje rozpraszacze. Warto posadzić je w klasie z dala od okien, uporządkować przestrzeń, usunąć intensywne zapachy i zadbać o spokojną kolorystykę pomieszczeń. Czasem wystarczy zaoferować słuchawki wyciszające, wygodniejsze krzesło czy miękkie ubranie, by poprawić komfort ich nauki.

Rodzice także mogą pomóc np. usuwając drażniące metki, wybierając odzież z delikatnych materiałów, unikając nadmiaru zapachów w domu czy nie stosując jedzenia jako nagrody. W ten sposób wspierają nie tylko zdrowie dziecka, ale też jego inteligencję emocjonalną, ucząc je, jak regulować własne reakcje i nazywać stany wewnętrzne.

Szukasz treści, które naprawdę dają do myślenia? Sięgnij po kwartalnik Holistic News!

Różnorodność to wartość

Nadpobudliwe dzieci bywają postrzegane jako trudne. Nie chcą nosić konkretnych ubrań, zatykają uszy w klasie, unikają głośnych zabaw. To jednak nie kaprys. To potrzeba ochrony przed nadmiarem bodźców. Gdy ją zaakceptujemy, okaże się, że ci młodzi ludzie są też wyjątkowo uważni, wrażliwi i twórczy.

Polecamy: Zmysł węchu pomaga odczytywać emocje