Od nut do sukcesu. Dlaczego wykształcenie muzyczne tworzy najlepszych pracowników

Być może słowo „muzyk” przywołuje u wielu osób obraz gwiazdy rocka, która ma kłopoty za wyrzucenie telewizora przez okno pokoju hotelowego, albo kogoś walczącego o życie, kto powinien wybrać „prawdziwą pracę”. Czy w tym zawodzie jest coś więcej niż tylko stereotyp?

Polecamy:

Muzyka ponad podziałami

Badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Griffith w Australii miało na celu uzyskanie odpowiedzi na to pytanie. Uczeni zaczęli od przeprowadzenia 15 wywiadów z muzykami pracującymi jednocześnie na dwóch etatach – jednym w muzyce, a drugim gdzie indziej.

Wstępne wyniki wykazały, że muzycy pracujący na dwóch etatach mają mnóstwo charakterystycznych umiejętności w miejscu pracy. Nabyli je dzięki swojemu wykształceniu muzycznemu i doświadczeniu. Zostało to zweryfikowane przez ich współpracowników niebędących muzykami. Odkrycie to zapoczątkowało drugi etap badań, badający doświadczenia większej grupy osób. Obejmowały one:

• osoby z dwoma etatami,
• muzyków, którzy porzucili zawód,
• osoby wykształcone muzycznie, które nigdy nie kontynuowały kariery muzycznej.

Wyniki pokazują, że edukacja muzyczna i doświadczenie w tym aspekcie kładą podwaliny pod wysoki poziom przyszłych umiejętności w różnych miejscach pracy.

Polecamy: „Życie artysty w Polsce to nie droga przez mękę”

Praktyka czyni mistrza

Jedną z najsilniejszych cech zaszczepionych przez edukację muzyczną jest głębokie poczucie profesjonalizmu. 85 proc. uczestników ankiety wskazało, że ta cecha najbardziej wpłynęła na oczekiwania wobec siebie i innych oraz na jakość ich pracy. Inne ważne umiejętności obejmowały autonomię i samokierowanie, odporność i wytrwałość oraz kreatywność.

Uczestnicy przypisywali rozwój tych mocnych stron zdyscyplinowanej i skoncentrowanej uwadze wymaganej do nauki muzyki oraz wewnętrznej motywacji potrzebnej do ćwiczenia i doskonalenia instrumentu. Jest to coraz bardziej istotne w czasach, w których media społecznościowe kradną naszą koncentrację i obniżają wydajność pracowników.

Inną zidentyfikowaną cechą była kreatywność, co może odzwierciedlać ustalenia, że osoby wykształcone muzycznie mają więcej neuronów, a tym samym zwiększoną aktywność mózgu. Wywiady z osobami niebędącymi muzykami wykazały, że nieszablonowe myślenie było szczególnie rozpowszechnione wśród muzyków jazzowych, piosenkarzy i kompozytorów.

Polecamy: Metoda projektu, czyli o przejściu od nauczania do zespołowego uczenia się uczniów

Do zagrania symfonii potrzeba całej orkiestry

Uczestnicy jednogłośnie stwierdzili, że granie w zespołach, orkiestrach i tym podobnych pozytywnie wpłynęło na dynamikę otoczenia w ich miejscu pracy. Doświadczenia w muzyce przełożyły się na większe uznanie dla różnorodności i integracji, wyjątkowe umiejętności przywódcze oraz umiejętność słuchania ze zrozumieniem.

Respondenci stwierdzili, że ciągła pasja do muzyki poprawiła ich zdrowie psychiczne i odporność w miejscu pracy. Nic dziwnego, że ich współpracownicy, którzy nie są muzykami, zgłaszali lepsze morale w miejscu pracy i to, że zarażali się pozytywną energią od swoich muzycznych kolegów.

Wszyscy respondenci stwierdzili, że mają zdrowy stosunek do porażek. Doświadczenia muzyczne nauczyły ich ciekawości, uczenia się i wyciągania wniosków z błędów i niepowodzeń.

Doświadczenie muzyków w występach na żywo ugruntowało zdolność do pracy pod presją w różnych sytuacjach publicznych. Dla nich było to oczywiste, ponieważ „przedstawienie musi trwać”.

Polecamy: Zło w kulturze. Do czego są nam potrzebne opowieści o ciemnej stronie człowieka i świata?

Wnioski dla nauczycieli i decydentów

Umiejętności osób wykształconych muzycznie mają znaczenie nie tylko dla sztuki. Pracodawcy i rekruterzy muszą szanować i doceniać muzyków. Jednak ciągły spadek liczby szkolnych zajęć muzycznych i szkoleń dla nauczycieli muzyki sugeruje, że zmierzamy w złym kierunku.

Kto wie, kiedy nadejdzie kolejna pandemia – muzyk może być twórcą kolejnej szczepionki ratującej życie.

Polecamy: