Humanizm
Najpierw intuicja, potem kultura
20 grudnia 2024
To, na ile lat się czujemy, a ile faktycznie mamy, jest kwestią indywidualną. Badania pokazują, że nasz wiek chronologiczny i subiektywny rzadko się pokrywają. Czy jest w takim razie sposób na zachowanie młodości psychicznej?
Starszym osobom często zdarza się spojrzeć w lustro i zadać sobie pytanie: „Kim jest ta osoba w odbiciu?”. Nauka wskazuje, że jest to dość powszechne zjawisko. I co ciekawe, to człowiek ma wpływ na to, na ile lat się czuje.
Neurolodzy zbadali zagadkową lukę między naszym rzeczywistym wiekiem a tym, jak starzy czujemy się w naszych głowach, czyli naszym wiekiem subiektywnym. Uczeni odkryli, że dorośli w średnim wieku w społeczeństwach zachodnich czują się średnio o 20 procent młodsi niż wskazuje na to ich metryka. Zatem, jeśli ktoś ma 43 lata i mieszka w krajach zachodnich, prawdopodobnie będzie się czuł na około 35 lat.
Co nauka ma do powiedzenia na temat tego, dlaczego ten wzorzec jest powszechny i co można zrobić, aby zmienić swój subiektywny wiek? Z dostępnych danych można wnioskować, że większość dorosłych czuje się młodziej, niż wskazuje na to ich akt urodzenia. Jednak mechanizm, który za tym stoi, pozostaje nieznany. Jedna z teorii sugeruje, że czas pełen nowych doświadczeń i wydarzeń robi większe wrażenie na naszych mózgach. Gdy wkraczamy w dojrzałość, uspokajamy się, a lata wydają się krótsze, co dezorganizuje nasze wewnętrzne zegary.
„Okres dojrzewania i wchodzenia w dorosłość to czas obfitujący w pierwsze doświadczenia. To również czas, w którym nasze mózgi, z różnych powodów neurorozwojowych, są skłonne odczuwać rzeczy bardziej intensywnie”
– wyjaśnia neurobiolog Jennifer Senior z Uniwersytetu Duke w Karolinie Północnej.
Większa intensywność oznacza więcej wspomnień, co sprawia, że lata wydają nam się dłuższe i ważniejsze. Rutyna w średnim wieku sprawia, że nasz wewnętrzny zegar spowalnia. Ten efekt może być również przyczyną, dla której okres pandemii wydaje się być dla wielu osób dziurą w pamięci.
Polecamy: Długowieczność w Polsce jest możliwa. Prosta recepta na długie życie
Subiektywny wiek może się zatrzymać w pewnym momencie z powodu traumy, takiej jak śmierć bliskiej osoby. Co ciekawe, badania międzykulturowe pokazują, że ludzie żyjący w społeczeństwach, które szanują starszych, nie zdają się wewnętrznie tak bardzo lekceważyć swoich lat.
Mogą istnieć pewne ogólne wzorce w tym, jak ludzie ustalają swój subiektywny wiek. Trzeba pamiętać, że nie ma czegoś takiego jak właściwy sposób jego określania. To na ile lat się czujemy to kwestia indywidualna. Nie oznacza to jednak, że nie możemy chcieć zmienić swojego wewnętrznego wieku. Jeśli ktoś czuje się starszy niż w rzeczywistości, na przykład z powodu stresu związanego z byciem dorosłym, istnieją sposoby, aby poczuć się wewnętrznie młodszym. Jednym z nich jest po prostu więcej snu.
Nowe badanie przeprowadzone przez zespół szwedzkich naukowców opublikowane w czasopiśmie Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences wykazało, że wystarczająca ilość odpoczynku sprawia, że człowiek czuje się średnio o prawie sześć lat młodszy.
Priorytetowe traktowanie snu może być łatwiejsze do powiedzenia niż do zrobienia. Jeśli nie mamy pewności, że w najbliższym czasie będziemy w stanie zapewnić sobie prawidłowy sen, istnieją inne możliwości obniżenia wewnętrznego wieku, między innymi młodsze myślenie.
Polecamy: Przeklinanie zwiększa tolerancję na ból. „Motyla noga” zamiast tabletki przeciwbólowej
Cechy takie jak ciekawość i otwartość na nowe doświadczenia, które są związane z młodością, są również związane z wolniejszym starzeniem się fizycznym. Kiedy myślimy, jak dziecko, nasze ciało wydaje się dłużej zachowywać młodość.
Badania pokazują, że możemy świadomie zmieniać naszą osobowość, zmuszając się do wykonywania większej liczby czynności zgodnych ze zmianą, którą chcemy osiągnąć. Efektem może być to, że poczujemy się młodziej. Ponadto dodatkowym skutkiem będzie zwiększenie poczucia szczęścia. Nowe doświadczenia prowadzą do spowolnienia oznak fizycznego starzenia się mózgu. To może być najważniejszy wniosek z tych badań.
To, na ile lat czujemy się w środku, często znacznie różni się od naszego wieku chronologicznego. Wydaje się, że ma na to wpływ osobowość, kultura, doświadczenie i codzienne nawyki.
To może cię również zainteresować: