Nauka
Redukcja metanu w atmosferze. Naukowcy wiedzą, jak to zrobić
12 grudnia 2024
Wychowanie dzieci wiąże się z wieloma zmartwieniami rodziców – o ich szczęście, sukcesy w nauce i relacje z rówieśnikami. Nie każde dziecko czuje się dobrze w towarzystwie, co często bywa uznawane za „dziwne”. Tymczasem takie zachowania mogą być subtelnymi sygnałami świadczącymi o geniuszu.
Precyzyjne określenie liczby dzieci wykazujących oznaki geniuszu jest trudnym zadaniem. Naukowcy szacują, że 2–5 proc. populacji można zaliczyć do tej grupy. Jeśli przyjmiemy to założenie, w Polsce liczba uzdolnionych dzieci wynosi od 140 tys. do 350 tys. W skali świata dzieci stanowią ok. 26 proc. populacji, co daje 2,05 mld. Stosując ten sam procentowy przedział, można w przybliżeniu ustalić, że liczba dzieci wykazujących oznaki geniuszu na świecie wynosi od 40 mln do 102 mln. Warto jednak pamiętać, że te dane są szacunkowe i zależą od definicji uzdolnień oraz metod ich identyfikacji.
To niemałe wartości, co powinno napawać nas optymizmem. W końcu to geniusze popychają świat do przodu. Jednak nie każdy rodzic dostrzeże w swoim maluchu następcę Einsteina, Skłodowskiej, Hawkinga czy Chopina. To, co większości z nas może wydawać się cechą „dziwaczną”, w rzeczywistości może świadczyć o nieprzeciętnych zdolnościach młodego człowieka.
Dzieci o ponadprzeciętnych zdolnościach często zadają pytania wykraczające poza typowy zakres zainteresowań ich rówieśników. Według Instytutu Davidsona z USA mają one tendencję do zadawania niecodziennych pytań. Mały geniusz zapyta na przykład: „Co się dzieje po śmierci?” albo „Dlaczego istnieje zło?”.
Koronnym pytaniem będzie także: „Dlaczego niebo jest niebieskie?”. Eksperci podkreślają, że wspieranie tej ciekawości poprzez dostarczanie odpowiednich wyzwań intelektualnych jest fundamentalne dla ich rozwoju.
Polecamy: Rodzina to jest siła. Dzieci znające swoje korzenie są pewniejsze siebie
Dzieci o wyjątkowych zdolnościach intelektualnych często preferują samotność. Może to być błędnie interpretowane jako nieśmiałość lub trudności społeczne. Badania wykazują, że dzieci z IQ powyżej 180 mają trudności w znalezieniu odpowiednich towarzyszy zabaw, zarówno pod względem rozwoju intelektualnego, jak i fizycznego. Sprawia to, że wolą bawić się same.
Dziecku, które wykazuje predyspozycje do ponadprzeciętnego absorbowania wiedzy, należy zapewnić odpowiednie warunki do rozwoju intelektualnego. Zadbać na przykład o klasy dla uzdolnionych uczniów czy zajęcia pozalekcyjne odpowiadające ich zainteresowaniom.
Mali geniusze często wykazują nietypowe wzorce snu, które mogą różnić się od ich rówieśników. Badania przeprowadzone przez Laurianne Bastien z Uniwersytetu w Montrealu wykazały, że dzieci uzdolnione mają niższą efektywność snu. Potrzebują więcej czasu na przebudzenie po zaśnięciu. Ich sny mają także większą zmienność wzorców względem rówieśników.
Co więcej, rodzice tych dzieci częściej zgłaszają problemy ze snem u swoich pociech. Inne badanie, przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Oksfordzkiego, wskazuje, że u dzieci uzdolnionych całkowity czas snu jest krótszy w porównaniu z rówieśnikami. Warto jednak zauważyć, że nie wszystkie doświadczenia potwierdzają te obserwacje. Na przykład badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w Melbourne wśród ponadprzeciętnie utalentowanych dzieci i ich rówieśników nie wykazało istotnych różnic w problemach ze snem. Niemniej jednak zrozumienie i monitorowanie unikalnych wzorców snu u dzieci uzdolnionych jest kluczowe, aby wspierać ich optymalny rozwój i samopoczucie.
Przejawem geniuszu u dzieci o wyjątkowych zdolnościach intelektualnych jest niesamowita kreatywność. Uzdolnione dzieci często wykazują wzmożoną ciekawość i zdolność do tworzenia oryginalnych pomysłów, co może prowadzić do nietypowych form zabawy. Te zaś mogą wydawać się dziwne lub niezrozumiałe dla ich rówieśników i dorosłych.
Eksperci podkreślają, że wspieranie takich zachowań jest istotne dla rozwoju potencjału twórczego. Uzdolnione dzieci często angażują się w skomplikowane czynności związane z wyobraźnią, które odzwierciedlają ich zaawansowane zdolności poznawcze. Wspieranie takich zachowań poprzez dostarczanie odpowiednich materiałów i przestrzeni do twórczego spędzania czasu może pomóc w rozwijaniu unikalnych talentów.
Polecamy: HOLISTIC NEWS: Słodka agresja. Tak mózg reaguje na nadmiar słodziaków #obserwacje
Inną oznaką geniuszu u uzdolnionych dzieci jest zdolność do łączenia pozornie niepowiązanych idei, co prowadzi do tworzenia nowatorskich rozwiązań. Za przykład może posłużyć 16-letni Boyan Slat. Chłopak zaprojektował innowacyjne rozwiązanie do zbierania śmieci z oceanu. Połączył znajomość inżynierii z zasadami hydrodynamiki i zbudował system specjalnych barier, wykorzystujących naturalne prądy morskie.
Kolejnym intrygującym młodym człowiekiem jest Louis Braille, który zaprojektował alfabet dla niewidomych w wieku zaledwie 16 lat. Połączył system zapisu wojskowego do komunikacji nocnej z potrzebami osób, które z jakiegoś powodu nie widzą.
Dzieci o wyjątkowych zdolnościach intelektualnych często wykazują specyficzne poczucie humoru, które także może być niezrozumiałe dla ich rówieśników i dorosłych. Ich żarty mogą opierać się na zaawansowanych grach słownych, subtelnych aluzjach czy skomplikowanych pojęciach, co sprawia, że mogą być trudne do zrozumienia dla osób postronnych.
Cech, które świadczą o wyjątkowych zdolnościach dzieci, jest o wiele więcej. Ich zlekceważenie może doprowadzić do utraty motywacji do nauki, a w niektórych przypadkach wręcz do izolacji społecznej. Geniusz niedoceniony za młodu w wieku dorosłym może doświadczyć w skrajnych przypadkach lęku i depresji.
Polecamy: Introwertyzm na co dzień. Tak spokój staje się kluczem do sukcesu