Humanizm
Zagadki umysłu. Możliwe, że Twój przyjaciel to zombie
12 października 2024
Dogmatyzm, skrajne postawy i ideologie, odbieranie każdego pytania oraz zaproszenia do dyskusji jako ataku na nasze „ja” – to przejawy toczącej się wokół wojny kulturowej. Przeglądając media społecznościowe, ale też media głównego nurtu, słuchając polityków, naukowców, ludzi kultury, celebrytów i nawet duchownych można odnieść wrażenie, że dezinformacja i wypływająca z niej niechęć do innych (ludzi, postaw, wartości) nigdy nie były tak powszechne. Być może rozwiązaniem jest pokora intelektualna.
Badania nad tą cechą (nazywaną też czasem skromnością poznawczą/egzystencjalną) psychologowie i filozofowie prowadzą od stosunkowo niedawna. Ostatnio tematem zajmował się Jeffrey Green z Uniwersytetu Commonwealth Virginia. Według niego osoby pokorne intelektualnie charakteryzują się otwartością umysłu, umiejętnością przyznawania się do błędów, świadomością ograniczeń własnej wiedzy i nieustannym zadawaniem pytania: co mi umyka?
Przykładem skromności poznawczej jest metodologia naukowa. Stosując ją, eksperci szukają odpowiedzi na pytania, kwestionując stawiane wcześniej przez siebie tezy. Wystarczy zmienić kilka nawyków w sposobie naszego myślenia, aby samemu nabyć taką umiejętność i być może dzięki niej zmienić świat na lepsze.
Nasz poziom skromności egzystencjalnej można w prosty sposób zbadać. Wystarczy ocenić, czy zgadzasz się z trzema stwierdzeniami w skali od 1 (zdecydowanie nie) do 5 (zdecydowanie tak):
Im więcej zdobyłeś punktów w tym teście, tym pokorniejszy intelektualnie jesteś. Raczej nie improwizujesz przy podejmowaniu decyzji, ale starasz się dotrzeć do źródeł problemu. Opierasz się przy tym na argumentach i logicznym rozumowaniu. Dzięki temu jesteś mniej podatny na dezinformację i próby manipulacji.
Być może gdyby każdy człowiek wykazywał się skromnością egzystencjalną, to na świecie rozwiązana zostałaby większość problemów i konfliktów. Green zauważa jednak, że niektóre przekonania (głównie polityczne i religijne) są wyjątkowo ważne dla naszej tożsamości. Tak bardzo, że każde ich zakwestionowanie może wywołać kryzys. Czujemy się wtedy, jakby zagrożony był sens naszego życia.
Polecamy:
Poddani krytyce jeszcze głębiej zamykamy się w sobie i środowiskach wyznających podobne wartości. Jesteśmy gotowi do obrony naszych przekonań za wszelką cenę, nasze poglądy się radykalizują. Może to zmniejszać naszą niepewność, ale tracimy przez to zdolność analitycznego myślenia.
Green podkreśla, że pokora intelektualna charakteryzuje się przede wszystkim zdolnością do rozważenia cudzych przekonań z różnych perspektyw, bez przyjmowania postawy defensywnej i zamykania się w sobie. Naukowcy uważają, że kluczową rolę w kształtowaniu skromności egzystencjalnej może odgrywać podziw i szacunek. Nie tylko wobec innych osób, ale także np. wobec ogromu Wszechświata. Jedno z wcześniejszych badań wykazało, że częste oglądanie filmów dokumentalnych oraz zainteresowanie przestrzenią kosmiczną może budzić w nas respekt i ułatwiać przyznawanie się do słabości.
Większa pokora wobec natury, kosmosu, kultury i przekonań innych osób z pewnością może pomóc w lepszym zrozumieniu i zażegnaniu niepotrzebnych kłótni i sporów. W końcu każdy dzień jest niepowtarzalny i nie warto marnować go na agresję i złość, gdy można wspólnie z innymi ludźmi poszukiwać szczęścia w bezgranicznym Wszechświecie.
Dowiedz się więcej:
Zobacz też:
Polecamy: Kryzys szkół jednopłciowych. Czy tylko koedukacja ma sens?