Dlaczego Beethoven był głuchy? Naukowcy rozwiązali 200-letnią zagadkę

Współczesna nauka często zajmuje się rozwiązywaniem historycznych zagadek. Niedawno uczeni wykorzystali sztuczną inteligencję do odszyfrowania zwęglonych zwojów z Herkulanum, które przez tysiąclecia uważano za nieczytelne.

Polecamy: Od nut do sukcesu. Dlaczego wykształcenie muzyczne tworzy najlepszych pracowników

Beethoven był głuchy i schorowany

Teraz tajemnica słynnych problemów zdrowotnych Beethovena może zostać rozwiązana. Beethoven zaczął tracić słuch w wieku 20 lat. Ubytek słuchu u kompozytora pogłębiał się i ostatecznie muzyk pod koniec życia był całkowicie głuchy. Co ciekawe, swoją najsłynniejszą dziewiątą symfonię napisał gdy był pozbawiony słuchu.

Słynny artysta całe życie zmagał się ze strasznymi problemami żołądkowo-jelitowymi, które były przedmiotem spekulacji przez ostatnie ponad 200 lat. Ale dlaczego ogłuchł? I dlaczego dręczyły go nieustanne skurcze brzucha, wzdęcia i biegunka?

Przez lata pojawiło się wiele różnych teorii na temat zdrowia kompozytora. Czy była to choroba Pageta, która może wpływać na słuch? Czy zespół jelita drażliwego spowodował jego problemy żołądkowo-jelitowe? A może miał kiłę, zapalenie trzustki, cukrzycę lub martwicę brodawek nerkowych, lub inną chorobę nerek? 

Przemoc ze strony ojca

Jego głuchota jest tłumaczona przez historyków i biografów przemocą ze strony ojca, który miał go bić za to, że nie okazał się cudownym dzieckiem jak Mozart. Trzeba bowiem wiedzieć, że Beethoven już w wieku dziecięcym przejawiał zdolności muzyczne. Sprawiło to, że jego rodziciel chciał zarobić na występach syna. Ten jednak nie był w stanie koncertować jak jego starszy kolega, na którym rodzina zarobiła fortunę.

Po 200 latach odkrycie toksycznych substancji w kosmykach włosów kompozytora może w końcu pomóc rozwiązać tę zagadkę. Naukowcy z organizacji non-profit Mayo Clinic przeprowadzili testy na włosach wyciętych z głowy wielkiego kompozytora, gdy ten umierał, mając zaledwie 56 lat. 

Co dokładnie znaleźli?

Wynik był oszałamiający. Jeden z kosmyków Beethovena zawierał 258 mikrogramów ołowiu na gram włosa, a drugi 380 mikrogramów. Normalny poziom we włosach wynosi mniej niż 4 mikrogramy ołowiu na gram

– powiedział Paul Jannetto, dyrektor laboratorium.

Jednym z prawdopodobnych źródeł wysokiego poziomu ołowiu u Beethovena było tanie wino. Ołów w postaci octanu ołowiu, zwanego także „cukrem ołowiowym”, ma słodki smak. W czasach Beethovena był on często dodawany do słabej jakości wina, aby poprawić jego smak.

Wino było również fermentowane w kotłach lutowanych ołowiem, który wypłukiwał się z czasem

– powiedział dr Nriagu.

Dodał również, że ówczesne korki butelek były wstępnie moczone w soli ołowiu, aby poprawić ich szczelność.

Ołów jest toksycznym metalem ciężkim, który może poważnie szkodzić zdrowiu. Dzieci są szczególnie narażone, gdyż ekspozycja na ołów może prowadzić do uszkodzeń mózgu, problemów z nauką, niskiego IQ i opóźnień w rozwoju. U dorosłych może powodować nadciśnienie, choroby serca, problemy neurologiczne i uszkodzenia nerek. Ołów wpływa także na układ rozrodczy, zmniejszając płodność, oraz może powodować anemię. Jego obecność we włosach kompozytora może więc tłumaczyć jego liczne dolegliwości oraz wątłe zdrowie. 

Polecamy: Beethoven wielkim kompozytorem był. Dlaczego jego dzieła się nie starzeją?