Tak politycy wygrywają wybory. Czy manipulacje będą od teraz czytelniejsze?

Wszystkie wyżej wymienione zagadnienia omawia książka dr. Pawła Rogalińskiego pt. „Model polityka popularnego w państwach anglosaskich”. Monografia wydana przez Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego porusza tematykę kreowania wzorca polityka popularnego, do którego chcą się upodobnić kandydaci na ważne urzędy państwowe możliwie. Publikacja stanowi owoc niemal ośmioletnich badań autora, obejmujących analizę kilkudziesięciu polityków anglosaskich z ostatnich kilku dekad. 

Podręcznik podstaw manipulacji czy instrukcja dotycząca wygrywania wyborów?

Choć monografia może stanowić przydatne źródło informacji dla naukowców, studentów, dziennikarzy, pracowników sztabów wyborczych i samych polityków, książki nie należy traktować jako podręcznika manipulacji czy instrukcji wygrania wyborów. Intencją autora było bowiem przedstawienie zjawiska, do którego dążą społeczeństwa demokratyczne – głównie anglosaskie, należące do kręgu huntingtonowskiej cywilizacji zachodniej.

Popularność polityczna, mechanizmy budowania i utrzymywania oraz jej wpływ na życie publiczne są kanwą publikacji, w której Rogaliński przedstawia m.in. wyzwania stojące przed politykami w dobie globalizacji i mediów społecznościowych. Liczne przykłady kwestii związanych z kreowaniem wizerunku politycznego (dobór odpowiedniego słownictwa, gestów czy ubioru) ułatwiają zrozumienie niektórych zjawisk anglosaskiej sceny politycznej. 

Analiza modelu polityka popularnego

Cechy polityka popularnego podzielono na modyfikowalne, niemodyfikowalne, a także takie, które są zmienne – chociażby w zależności od poziomu rozwoju nauki lub zmiany światopoglądu społeczeństw. Szczegółowo analizowane są również wystąpienia publiczne, takie jak przemówienia, debaty, wywiady, spotkania z wyborcami i wiece. W zakresie wystąpień autor zwraca uwagę m.in. na opis gestykulacji, atrybuty głosu, akcent i dialekt (w krajach anglojęzycznych odgrywają one w polityce znacznie większą rolę niż np. w Polsce), a także na widownię i charakterystykę pomieszczeń dostosowanych do omawianych spotkań.

Kolejne opisane w książce kwestie to elementy językowe, tj. słowa klucze, układ zdań, czyli elementy programowania neurolingwistycznego. Dalszą część monografii stanowią działania zakulisowe (psychologia wywierania wpływu, nadziei i lęków zbiorowych oraz sposoby kreowania charyzmy) oraz metody manipulacji. Niemało uwagi poświęcono również najpopularniejszym, nowoczesnym formom komunikacji politycznej (media społecznościowe, blogi) oraz dziennikarstwu obywatelskiemu, zarządzaniu komunikacją i innym innowacyjnym sposobom zdobywania przychylności elektoratu.

Przeczytaj również: Wszyscy gonimy za statusem. Pogoń za pozycją społeczną warunkuje biologia

Dlaczego Anglosasi?

Publikacja podejmuje tematykę polityków anglosaskich, gdyż marketing polityczny w tych krajach (USA, Wielka Brytania, Irlandia, Kanada, Australia) uchodzi za pionierski ze względu na swoją innowacyjność i ścisłe powiązanie z psychologią społeczną oraz nowymi technologiami. Przykładem może być użycie stacji telewizyjnych przez Johna F. Kennedy’ego jako skutecznego narzędzia do zdobycia przewagi w wyborach prezydenckich.

Innym przykładem jest Margaret Thatcher, która przy pomocy specjalistów z agencji Saatchi & Saatchi odmieniła sposób kreowania wizerunku i zarządzania wrażeniami odbiorców. Barack Obama natomiast jako pierwszy polityk w historii posłużył się mediami społecznościowymi w kampanii wyborczej, co również przyczyniło się do jego sukcesu. Obecnie najgłośniejsze w polityce przykłady wykorzystania deepfake’ów i systemów sztucznej inteligencji również pochodzą z rynków anglosaskich.

Przykłady takie pokazują więc, że strategie marketingowe stosowane przez anglojęzycznych liderów często są uważane za wzór i naśladowane w innych krajach.

Czy polscy politycy wzorują się na zaprezentowanych modelach? Na to pytanie z pewnością odpowie lektura „Modelu polityka popularnego w krajach anglosaskich”.

Odnośnik do podstrony z książką: https://wuj.pl/ksiazka/model-polityka-popularnego-w-panstwach-anglosaskich

Paweł Rogaliński – badacz, praktyk i teoretyk mediów, marketingu i edukacji, doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o komunikacji społecznej i mediach (Uniwersytet Jagielloński w Krakowie). Otrzymał kilkanaście nagród i wyróżnień krajowych i międzynarodowych, między innymi w Londynie, Berlinie, Warszawie i Brukseli.

Może cię również zainteresować: