Nauka na wodzie. Pływająca szkoła w Nigerii

Makoko chronicznie boryka się z problemem przeludnienia i epidemiami chorób zakaźnych, które rozprzestrzeniają się ze względu na fatalne warunki sanitarne. W miejscu, gdzie woda pitna sprzedawana jest przez pośredników, a ludzie tłoczą się w wybudowanych na palach prowizorycznych domach, zbudowano pływającą szkołę w kształcie piramidy.

Pływająca szkoła w kształcie piramidy

Projekt zrealizował architekt nigeryjskiego pochodzenia, Kunle Adeymani, przy wsparciu swojego biura projektowego NLE. Sfinansowano go ze środków Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju. Głównym celem takich przedsięwzięć jest zapewnienie odpowiedniej infrastruktury dla najbiedniejszych dzielnic miast.

NLE w swojej witrynie internetowej informuje, że jest to „projekt pilotażowy adresowany do lokalnych społeczności w odpowiedzi na potrzeby powstałe w związku ze zmianami klimatycznymi a także szybko postępującym procesem urbanizacji na kontynencie afrykańskim”.

Budowa pływającej szkoły w Lagos, która jest częścią projektu NLE African Water Cities, została zakończona w 2013 r., a do użytku oddano ją dwa lata później. Budynek został zbudowany z tanich materiałów znalezionych w pobliżu zatoki, a jego struktura została oparta na 256 plastikowych beczkach.

Za zbudowanie szkoły w kształcie piramidy odpowiadali lokalni robotnicy i mieszkańcy, którym NLE dostarczyło odpowiednie wytyczne. Budynek wyposażono w toalety kompostujące, zbiornik na deszczówkę oraz ogniwa fotowoltaiczne produkujące energię elektryczną.

Placówka edukacyjna pełniąca funkcję schronu

Piramidalny kształt pływającej szkoły nie jest przypadkowy. Taka konstrukcja sprawia, że środek ciężkości znajduje się względnie nisko. To poprawia jej stabilność nawet podczas porywistych wiatrów i silnych sztormów.

Wysoki na 10 m budynek unoszący się na platformie o powierzchni 100 mkw. ma trzy poziomy, które mogą pomieścić 100 osób. Na najniższym poziomie znajduje się przestrzeń przeznaczona do zabawy podczas przerw, a po zakończeniu zajęć szkolnych służy jako przestrzeń publiczna.

Na wyższym poziomie umieszczone są sale lekcyjne. Na ostatnim – najmniejszym – znajduje się pomieszczenie, które może służyć jako dodatkowa klasa lub jako częściowo zamknięty pokój do innej pracy.

Pływający budynek jest także miejscem spotkań lokalnej społeczności, a w czasie gwałtownych burz pełni funkcję schronu. Beczki zapewniają konstrukcji odpowiednią wyporność, ale platforma – na wszelki wypadek – jest przymocowana do pali wbitych w dno zatoki.

W 2016 r NLE wykonało również bliźniaczy budynek, który został zaprezentowany podczas 15. Biennale Architektury w Wenecji, w trakcie którego zdobył nagrodę Srebrnego Lwa. „Egzemplarz wystawowy” zbudowany przez cztery osoby w ciągu zaledwie 10 dni.