Finansowanie lokalnych społeczności może zwiększać nierówności – twierdzą naukowcy

W 2010 roku w Wielkiej Brytanii uruchomiono program wsparcia lokalnych społeczności o nazwie „Big Local”. Dzięki niemu 150 niekorzystnie położonych obszarów w całym kraju otrzymuje rocznie milion funtów na poprawę swojej okolicy.

Pozytywny wpływ na lokalne społeczności

Użyteczność tego programu potwierdzają badania zlecone przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego (ang. National Institute for Health and Care Research). Autorzy skorzystali z danych z ankiet wypełnionych przez obywateli zamieszkujących 150 mniej zamożnych obszarów. Mieszkańcy każdego z nich otrzymali wsparcie finansowe na inwestycje mające poprawić najbliższe otoczenie.

Zobacz też:

Wprowadzono liczne i zróżnicowane ulepszenia. Niektórzy założyli kluby piłkarskie, inni sfinansowali budowę obiektów sportowych, a jeszcze inni wytyczyli ogrody społeczne. Część zdecydowała się na inwestycje związane z pracą i poprawą transportu publicznego. Na przykład mieszkańcy obszarów w południowo-zachodniej Anglii zatrudnili szefa kuchni, aby zapewnić darmowe posiłki dzieciom podczas wakacji.

Ustalenia autorów badania pokrywają się z opiniami mieszkańców, którzy opisują swoje zaangażowanie w „Big Local” jako „podnoszące na duchu”. Do czasu wybuchu pandemii COVID-19 w 2020 roku samopoczucie psychiczne uczestników programu poprawiało się, a poziom lęku w tych społecznościach zmniejszył się w porównaniu z innymi obszarami.

Analiza kosztów i korzyści wskazuje, że „Big Local” to dobry stosunek jakości do ceny. Badacze oszacowali wartość wzrostu zadowolenia z życia na około 60 milionów funtów więcej niż koszt programu.

Negatywne skutki

Jednakże nie wszystko w „Big Local” jest pozytywne. Wśród uczestników programu osoby z wyższym wykształceniem zgłaszały poprawę samopoczucia psychicznego, podczas gdy osoby bez kwalifikacji doświadczały wręcz spadku nastroju. 

Wynikało z faktu, że poruszanie się w strukturze prawnej niektórych lokalnych społeczności wymagało większego zaangażowania oraz znajomości przepisów. Przy niewielkiej wiedzy specjalistycznej lub jej braku zarządzanie aktywami czy budynkami niosło ze sobą stres i poczucie braku kompetencji. Co ciekawe, to mężczyźni częściej zgłaszali polepszenie swojej sytuacji w tym zakresie niż kobiety. Opinie mieszkańców pomagają zrozumieć te nierówności.

W miarę jak lokalne społeczności dojrzewają, ich mieszkańcy biorą na siebie coraz większe zobowiązania. Jednym z takich obszarów było zatrudnianie pracowników. Jednak jako rada społeczna nie mieliśmy żadnego statutu prawnego, żadnych procedur, o których można by się oprzeć

– powiedział jeden z uczestników programu z północno-zachodniej Anglii.

Pieniądze to nie wszystko?

Środki finansowe zmieniają dynamikę władzy w społecznościach. Mieszkańcy twierdzą, że  już samo posiadanie pieniędzy do dyspozycji daje im poczucie większego wpływu na politykę lokalną. Ludzie poczuli się pewni swojej zdolności do wspólnego działania i zaczęli rozumieć, jak budować oraz podtrzymywać sojusze zarówno w ramach swojej społeczności, jak i z organizacjami zewnętrznymi. Zdobywali umiejętności i wiedzę, aby stworzyć warunki sprzyjające zmianom.

Jednakże siły te były nierównomiernie rozłożone. Walka z ubóstwem i dyskryminacją to trudne zadanie nawet w sprzyjających warunkach. Im bardziej ludzie skupiali się na tej walce, tym mniej byli w stanie zaangażować się w działalność lokalnej społeczności. To przyczyniło się między innymi do nierównego podziału korzyści z programu „Big local”.

Badania ukazują, że społeczności są w stanie trafnie zidentyfikować i nadać priorytet problemom, które wymagają rozwiązania. Nie oznacza to jednak, że powinny być pozostawione same sobie, ponieważ skutkowałoby to dalszym krzywdzeniem tych, którzy już ponoszą największy ciężar.

To może cię również zainteresować: